Sayfalar

21 Haziran 2018 Perşembe

Hayatımda Neler Oluyor ? Ben ne yapıyorum ?

Selam yine, 
yeniden, tekrar  
hayatıma eşlik eden dostlarım.
 💧Bu yazı nedir ? Nasıl ilerleyecek inanın şuan başlarken bilmiyorum sadece biraz konuşmak ve yazmak istiyorum parmaklarım kopana kadar .
O kadar çok ihtiyacım var ki anlatmaya sonsuzca konuşmaya. Çok doluyum galiba. Hala hazıra konmadan  okumayı çok seven birileri varsa belki ilgisini çeker okunur yazım kafa dağıtılır. Arada ufak paylaşacağım görseller farklı yıllarda ve aylarda gelişi güzel çekilmiş o günkü ruh halimle olan resimler olacak bu ne demeyin? yazıyla alakasız olacak belki de diye açıklamamı şimdi yapıyorum bir okadar da düşünceliyim 😎

Bu arada hala benim kim olduğumu detaylı okumadıysanız daha önce kendimi anlattığım yazımı da buraya bırakıyorum okunabilir bence :)
👉👉 sizce-ben-kimim burdan tık tık.


Blog yazma hobimi gitgide daha çok sevmeye başladım. En ufak bir ayrıntı bir yazı birilerinin gerçekten hayatında merak ettiği bir durum için ufak bir aydınlatma bir ışık oluyor ve güzel mailler yada instagramdan mesajlar alıyorum bu benim enerjimi dahada yükseltiyor.
Bu ara biraz kendimde mod düşüklüğü yaşıyorum yalnız bunu inkar edemem.
Hala bitirmeye çabaladığım bir okul var, hayatın ufak tefek size attığı her insanda olan bazı vs tekmeleri var.
Kafam bazı konularda çok doluyken bir yandan da kendimi boşlukta hissetme gibi bir durumdayım da.

Kulağımı yavaşca tırmalayan iç seslerinizi duyuyorum siz bu yazıyı bi yandan okurken.
Gizem neden , ne oluyor ne bitiyor diye ?
Aslına bakarsanız çoğu insanın büyük dertlerini tasalarını hayat kavgalarını görünce senin ki hiç bişey diyor insan. 
Ama  o ufak şeyler bazen sizi de yoruyor.
O kadar düşünce , okuduğum kitaplar , dinlediğim şarkılar , izlediğim filmler ve daha nicesi gelip geçiyor ve ben hiç birini yazmadığımı farkettim.
Sadece faydalı olması için arada attığım ürün deneyimleri kendimi dağıtmak için yaptığım ufak tefek alışverişler falandı yazdıklarım.
Ya yaşadıklarım ?

Özellikle ısrar eder gibiyim yazmamak için. Hayatımın enteresan bir devresinden geçiyor olabilirim belki de bilemiyorum.
Bu yazıyı ilerde nelerle meşguldüm kafamı neler kurcalamış hatırlamak için yazıyorum sanırım. Bide sizinle biraz konuşalım diye.
Hala bitmeyen okulun alttan kalan dersleriyle yoluma devam ediyorum büyük beklentilerim yok sadece bir an önce diploma alıp sonra neler yapabilirim diye bir  yol çizmek.
Çok istediğim bir bölüm değildi ama yine hiç yoktan iyidir diyerek kamu yönetimi okul hayatına devam ediyorum.
Belki daha da sanatsal bir bölüm olsaydı beni daha mutlu ederdi. Ama yinede tercihlerimde, yada hayatıma almaya izin verdiğim kişilerin hiç birinde üzülsem dahi pişman olmadım. Yaşanması ve ders çıkarılması gereken şeyler varmış .
Ve ben o dersleri bence başarılı geçtim kırılsam da , yılsam da , bıksam da . . .

Arada bir hayatın getirdikleri  moralimı düşürse de olması gereken buymuş diyorum.

Hayat kısa ve hayatı sadece bir kere yaşarsınız. Ben dilediğim gibi yaşamayı imkan ve fırsatlarım ölçüsünde çok istiyorum. Bana anlat hayatını dediklerinde delice şeyler yaptığımı anlatmak ve daha da delice şeyler yapacağımı söylemek istiyorum.
Çok klişe bir laf olsa da ömür gerçekten gidiyor arkadaşlar belki kendinizde farketmeseniz de bundan 10 yıl önce gördüğünüz sizden yaşca büyük bir insanı düşünün ve o insanın uzun zaman sonra vakit geçtikten sonra ki dıştan fiziki durumuna bakın.
Ozaman hayatın hızlı bir şekilde nasıl gittiğini ve insanı nasıl değiştirdiğini görün.

Bende noldu peki? 
Hayatımdan insanlar çıktı hayatıma insanlar girdi.
Çok yakın dostlarım evlenip teker teker gidiyor derken sanırım iyice kapadım kendimi.
Öyle bir ruh haline girdim ki bazı günler hiç kimseyi görmek istemezken bazen deli gibi arkadaşlarımla olmak istiyorum.
26 yaşına gelerek iyi yapmadım sanırım çünkü zaman elinizden gitmeye başladığını farketmek yorucu oluyor.

Hayat çok büyük, aklımızın alabileceğinin ötesinde. Yaşamı deneyimleyebilmek ise mucizevi bir güzellik.
Umarım hep birlikte mevsim ne olursa olsun huzur içerisinde tadını çıkarabiliriz ve sadece var olduğumuz için şükredebiliriz.
O hayatın tadını çıkarmak için sadece hayatta var olmamız değil onun bize sunduğu güzel şeylerle de dolu dolu geçirmemiz gerekiyor..
Bu yaşım beni biraz da şöyle kırıyor.
 Annem , babam yaşlanıyor
Kardeşim büyüyor.
Ananem gün geçtikçe artan hastalıklarıyla beni üzüyor. Birilerini kaybetmek yaşa başa bakmıyor artık.
Hangimiz hangimizi önce kaybeder bilmeden yaşıyoruz.
3,5 yıllık ilişkim bir hiç uğruna eriyip gitti ellerimden. Onunla ayrılıp hem ilkokuldan beri çok yakın olan arkadaşımı hemde herşeyimi paylaştığım dert ortağımı kaybetmiş oldum.
Yinede olması gereken buymuş demekten başka bişey gelmiyor elimden.


Hayatın küçük tekmeleri , elimden aldıkları beni ne kadar üzse de ben hep pozitif ve zıp zıp bir insan oldum.
Terzi kendi söküğünü dikemiyor ama arkadaşlarımın yada çevremin modu düştüğü an onları gökyüzüne çıkaracak bir enerjiyle yükseltsem de ben yükselemiyorum bazen.
Bu yazı çok amaçsız saçma sapan konudan konuya atlayan bir yazı olmuş olabilir.
Ama blog günlüğümde bana bazı şeyleri hatırlaması için durmasını istiyorum.
şimdilik böyle yazarak anlatmayı  tercih ediyorum.
Daha keyifli konularda konuşmak üzere
sıktıysam sizi affola
Gizmo💋







2 yorum:

  1. Bugünler de geçecek canım, halimize şükretmemiz gerekiyor. Ölüm konusuna ise mümkün olduğunca takılma derim yoksa içinde sürüklenip gidiyorsun :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok düşününce her konuda olduğu gibi insan işin içinden çıkamıyor :(

      Sil